Translate

Sunday, April 23, 2017

අතීත බැඳිගම් විත්ති

ඇල්ලගාව ඇම්.ඩී. සිරිසේන ඇස්වත්තේ
- අතීත බැදිගම් විත්ති -




....... ඒ ගමේ "සුදු කුමී" නැමැති ගැහැනිය ගැබ්ගෙන සිටි බව මට මතකය. ඇය එය ගණනකටවත් ගෙන තිබුණු බවක් නොපෙනිණි. අවශ්‍ය දර ලී ආදිය ගෙන ඒමට මහ ගල් උඩට නැගීමත් , ගෙඩි වර්ග කැඩීමට වැල්වල එල්ලෙමින් අතුවලට පය තබමින් උස ගස්වලට නැගීමත් , තම ගෙයි වහළයට නැඟී මුදුණට වී දෙපැත්තට දෙකකුල් දමාගෙන එහි ඉළුක් බැදීමත් , එකල ඇය විසින් කරන ලද සිතාගන්නටවත් බැරි වැඩ වලින් කිහිපයකි. ඇයට ලැබෙන්නට සිටියේ දෙවන දරුවාය. පළමු දරුවා පිරිමි ළමයෙකි. ඔහුගේ වයස අවුරුදු දහයක් පමණ වෙයි. ඔහු පාසලකට ගියේ නැත. නිතරම සිටියේ නිරුවතිනි. මව පසු පස යාම ඔහුගේ සිරිතය.

එදා "සුදු කුමී" පුතාද සමඟ උදෙන්ම හේනට ගියාය. ඒ ගියේ සවස තලප කෑමට උයන සෙවළ හොද්දට අවශ්‍ය මෑ කොඳ (ළපටි කරල්) සහ වට්ටක්කා දළු ආදී පළා කරටි රැගෙන ඒමටය. හේනේදි ඒවා රැස්කර හමාර වෙනවාත් සමඟම ඇයට කිසියම් අමුත්තක් දැනෙන්ට විය. ............................................

........ දරුවා බිහි වන අවස්ථාව ඉතා ළං වූ නිසා අසල ගෙදරකට කියා යවන්නටද නොහැකි විය. එසේ කියන්නට "සුදු කුමී"ට උවමනාවක් ද නොවීය. එම අවස්ථාව ඇය ගණනකට ගත් බවක්ද නොපෙනිණි. කෙසේ හෝ කොලුවා පමණක් බලා සිටිද්දී ඇයට දරුවා ලැබිණි. කොලුවා ළවා පන්න කැති කෑල්ලක් ගෙන්වා ගත් ඈ එයින් පෙකෙණි වැල කැපුවාය. ලබු කැටයක වතුරෙන් දරුවාත් නාවා තමාත් පිරිසිදු වීමෙන් පසු ඈ නැගී සිටියාය.

අළු කෙසෙල් කොළයක් මත අලුත බිහි වූ ලේ කැටි බිළිඳා විටින් විට හඬමින් වැතිර සිටියේය. ප්‍රසූත අවස්ථාවේදි "සුදු කුමී" ගේ මුවින් කෙඳිරිලි හඩක්වත් පිට වූයේ නැත. දරුවා බිහි වීමට වැඩි වේලාවක් ගත වූයේ නැත. ...................

"සුදු කුමී" නැගිට ගෙදර ගෙයිත් මිදුලෙහිත් එහා මෙහා ගියාය. ඒ හේනේ සිට සවස කෑමට ගෙදර එන සැමියාට තලප සහ හොදි උයන්නට අවැසි කළමනා එක්තැන් කිරීමටය. සැමියා ඒමට පෙර තලප හොද්ද උයා තැබු ඈ කිසිත් වෙනසක් නැතුව වෙනදා මෙන්ම ගෙදර සිටියාය.

ගෙදරට පැමිණි සැමියාට කෙසෙල් කොළය මත සිටින දරුවා පෙනිණි. එය ඔහුට එතරම් අමුත්තකට කාරණයක්ද නොවීය. දරුවාගේ මුහුණ දෙස නොව ලිඟු පෙදෙස බලමින් ඒ කෙල්ලද කොල්ලාද යන්න
බලා ගැනීම පමණක් ඔහුට ප්‍රමාණවත්ය....................................
.
Wipula Sumanasekera මොනවා කියනවද මේ මල්ලිලා... මං හොද ගම් බට්ටෙක්... වැල. වරකා, කැකිරි ඔක්කොම රස බලපු මිනිහෙක් මං.... අනේද කියන්නේ ... මට නං ඉතිං දැන් ඉන්න මල්ලිලා ගැන දුකයි... හික්.. හික්..
.
Wipula Sumanasekera
කාලය ගැන අහන්න එපා... මං ඒල් කරලා ඉන්නකාලේ, සරසවි යන්න කලින් දෙටුගුරු පත්වීමක් ලැබුනා.. හම්බවුනේ මොනරාගල හුලංදාව මහ විදුහලේ . ඒකාලේ ඒක මහ ඝණ කැලව.. අලි හිටියා හරියට...දේශපාලන පලිගැනීමක් කරපු විදුහල්පති කෙනෙක් විතරයි ඒ පාසැලේ හිටියේ.. මහපාරේ ඉඳලා හැතැක්ම 5ක් විතර කැලෑව මැදට යන්න ඕනේ... මගෙ වාසනාවට ලස්සන දෙටු ගුරුවරියකුත් ආවා මේ පාසලට... අපි හරිම මහන්සිවෙලා ඉගැන්නුවා... මේ ඈත්තිගේ ගෙවල් මොණරාගල හින්දා එයා ගෙදර ඉඳලා ආවේ හැමදාම උදේ.. මමයි ''පිනයි'' ඉස්කෝලෙම උයාකාගෙන හිටියේ.. දවසක් මේ ඉස්කොලේ හාමිනේ .... හාමිනේ කිව්වට අයුරුදු 21ක් විතර ඈති.. මටත් 20යි... හැබැයි අක්කා කිව්වෙ නම් නෑ....((( තව ඈත....මතු සම්බන්ධයි...)))
.
Wipula Sumanasekera ‎...දවසක් උදේ මේ ඉස්කෝලේ හාමිනේ හතිදාගෙන දුවගෙන ආවා .. මං ''එලිබහින්න '' යන්න ලැහැස්ති වෙනකොටම වගේ ... අතේ පොතුත් නෑ... සාරියත් එහෙන් මෙහෙන් ලිහිලා... ''මාව පල්ලෙහා කරුවල ගහ ළගදි ''මරවා'' පැන්නුවා. මරුවා කියන්නේ තනි අලියෙකුට.. ඌ මිනී 6ක් විතර ඒ වෙන කොට මරලා තිබුනා... මං පොත් දාලා දුවගෙන ආවා.. ඒත් ඌ නවතින්නේ නෑ.. පස්සේ මං....මං...මං....දුවගෙන ආවා..
.... ඌ නැවතුනා.. '' 
((( තව ඈත....මතු සම්බන්ධයි...)))
.
Wipula Sumanasekera මට තව චුට්ටෙන් එළිබහින්න වෙන් නැතුව එතනම සිද්ධවෙන්න තිබුනා ඒ දේවල්... පස්සේ මං කොකටත් කියලා ටිකක් වෙලා ඉඳලා ඈගේ පොත් ටිකයි, මල්ලයි අහුලලා ගෙනත් දෙන්න පිටත් වුනා.. පොත්ටික අහුලාගෙන එනකොට ''මරුවා'' යමක් එක්ක පුංචි සෙල්ලමක්... පස්සේ ඌ ටිකවෙලාවක් සෙල්ලම කරලා ''ඒක'' දාලා කැලෑ වැදුනා පස්සේ මං ''ඒකත්'' අහුලාගෙන ඉස්කොලෙට ආවා වීරයෙක් වගේ..
   (( කාටවත් කියන්න පුළුවන්ද මොකක්ද ''ඒක'' කියලා..)))

((( තව ඈත....මතු සම්බන්ධයි...)))

 .
Wipula Sumanasekera   ''ඒක'' තමයි ඈ යටට ඈඳන් ආව ''ජංගිය''... මං ඒක ගෙනත් දුන්නාම ඈයට ලැජ්ජත් හිතුනා.. නමුත් අපි අද තව වෙනතුරුත් හොඳම යාළුවෝ... අ...ලියෙක් පන්නන් එනකොට බේරෙන්න නම් තමුන්ගේ ඉව හොඳට තියෙන යමක් මගදමා දුවන්න...එවිට ඌ ඒ ළග නවතිනවා.. මේ දැනුම ඒ ගුරැතුමීට තිබුනා.. ඒ නිසා ඈය එදා බේරුනා... මං මේවා එක්රැස් කරලා තියාගෙන ඉන්නවා දවසක ''අතීත බැඳිගම් විත්ති'' වගේ පොතක් ලියන්න...  ((( තව ඈත....මතු සම්බන්ධයි...)))

කතාවේ අවසානය මෙහෙමයි...
.
අවුරුද්දක්වත් මට ඉන්න ලැබුන් නෑ මාව සරසවියට තේරුනා... අපි ඉතිං ඈත්තටම අඬලා කරලා ආවා... පස්සේ කොහොමෙන් කොහොම හරි ඒ සුන්දර ඉස්කොලේ හාමිනේව මැණික් ව්‍යපාරිකයෙක් සරණපාවා ගත්තා... පස්සේ කල් ඈවැමෙන් ඈ මංත්‍රිවරියක් හැටියට පත්වෙලා ආවා පාර්ලිමේන්තුවට... අනේ එදා වගේමයි.. මං ජාතික නිවාස සංවර්ධන අධිකාරියේ වැඩකරන ඒ දවස්වල හැමදාම වගේ පාර්ලිමේන්තුවට ගියාම කන්නේ ඈයත් සමග අර ''තරු පනින හෝටලයේ''... දැන් ඈය ඈමතිවරියක්... ඒ හින්දා මං නම කියන්න අකමැතියි.. හැබැයි හරිම සුන්දර අතීතයක්.....

 .
Wipula Sumanasekera
‎@ HEMAMALI .... මේ කතාව හේමමාලි කලින් දැනගෙගන හිටියානම් අර වගේම බේරෙන්න තිබුනා...
. @ චිරන්ත ... මරැවා ඒක දාලා ගියා තදවෙලා... වෙන ඈතින්නියක් හොයාගෙන... හික්...
. @ කමළසිරි... හදිසියේවත් හම්බවුනොත් මං ගැන අහලා... මේ කතාවත් අහන්න... හරිම සුන්දර කා...න්තාවක්...
 .
Wipula Sumanasekera ‎@ හේමමාලී... ඔන්න මට තාරබර කෑලි දැම්මොත් ඉතිං ආයේ කතා නෑ හරිද ? මට අකුරු කොටන්ට බැරි නිසා ඉක්මණින් හොඳයි... නැත්නම් මං තාර බැරල් ගණන් දාන්නේ...
 .
Wipula Sumanasekera ‎@ සුභාෂ් ......
මං ප්‍රසිද්ධියේ කියන්න බැරිදෙයක් ඔයාට පුද්ගලිකව පනිවිඩයකින් එවනවා...

 .
Shani Calyaneratne
‎1. අනේ යන්න විපුල. කොහොමද එයා ජංගිය ගලව ගත්තෙ ඔය අල්ල පනල්ලෙ. අලියාට අහු නොවි. ඔයා අපිට tall stories කියනව නේද. Barron Manchausen වගේ. හෑබෑයි කතාව රසවත්.
2.. මගේ යාලුවෙක් රාජාංගනේ යාය 10 මීට අවුරුදු 20 විතර ඉස්සර උගන්නන්ට ගිහිං නෑවත...ුන ගෙදර බිත්තියෙ අලියා පිට කහනවලු. එ නිසා වරිච්චි බෑදල තියන කනු හෙලවෙන විදිහට හදල තියනවලු. හොඩවෑල ඈතුලට දාලා ලුනු, කන දේවල් හොයනවලු.
3. ගම සුන්දර නගරෙ අපි වාසය කරන නිසයි. අපි හෑමදාම ගමේ ඉන්නවනම් අපිට ගමත් එප වෙනවා. ඒක තමයි අපේ මනුශ්ය ස්වභාවය. මොකද කියන්නෙ. මම අපේ අත්තම්මගෙ ගමට ගිහිල්ලා දවස් 5 ඉන්නකොට මට එන්න හිතෙනව. කුඩෑල්ලො එප වෙනවා. උදවුවට ඉන්න අය මාව ගිය අලුත හරියට හුරතල් කරනව. මට ඉතිං ජොලි. දවස් කීපයක් යනකොට උං උන්ගෙ වෑඩට බහිනව. මං කෑලේ. මං යන දවසට අතට කීය කීය හරි දෙනකොට තමයි ආය මට පොඩි attention එකක් ලෑබෙන්නෙ. ඔන්න ඔහොමලු උනේ.

 .
Wipula Sumanasekera ශානි..මේවා tall stories නෙවෙයි... මං දන්න Barron Manchausen කෙනෙකුත් නෑ... ඔයා කියන විදියට ඔය අල්ල පන්ල්ලේ ජංගිය ගලවා ගන්නකොට අලියා යාර 10ක් 20කට ලං වුනාලු... ඕක ඈත්තටම එයාගෙන් අහන්ට ඕනේ කරුණක්...මේ එයා මට සහ ''පිනාට'' කිව්ව විදිය... නමුත් ශානි මේක තමා ක්ෂණික තීරණ ගැනීමේ හැකියාව... බුද්ධිය..

No comments:

Post a Comment